1934
Ο Κώστας Πανιάρας, γιος του Γιάννη Πανιάρα και της Μίνας Γεωργούλη, γεννιέται στις 28 Μαΐου στο Κιάτο Κορινθίας.

1940
Ο ελληνοϊταλικός πόλεμος, που κηρύσσεται στις 28 Οκτωβρίου, τον βρίσκει μαθητή της πρώτης Δημοτικού. Ακολουθούν τα δύσκολα χρόνια της κατοχής, τα οποία περνούν με σχετικά λιγότερες στερήσεις στην επαρχία, χάρη στα προϊόντα της πατρικής περιουσίας. Πρωτόλεια παιδικά σχέδια και ζωγραφιές με στρατιώτες και πολέμους.

1944
Στα Δεκεμβριανά η οικογένεια βρίσκεται αποκλεισμένη σε κεντρικό αθηναϊκό ξενοδοχείο. Ο δεκάχρονος Κώστας βλέπει για πρώτη φορά «σύνεργα» ζωγραφικής και χρώματα στο δωμάτιο ενός σπουδαστή της Σχολής Καλών Τεχνών, αποκλεισμένου επίσης στο ίδιο ξενοδοχείο. Προσπαθεί σε αδέξια σχέδια εκ του φυσικού, να αποδώσει τα «εξαδάκτυλα» χέρια ενός νεαρού καμαριέρη…

1946
Πρώτη Γυμνασίου στο Κιάτο. Το μάθημα τεχνικών διδάσκει ο ζωγράφος Ερρίκος Λεκός, παλαιός μαθητής του Ουμβέρτου Αργυρού. Ένοικος σε συγγενικό φιλικό σπίτι, τα απογεύματα ζωγραφίζει μπροστά στα έκθαμβα μάτια του δωδεκάχρονου μαθητή του, του οποίου διαπιστώνει και επισημαίνει την φυσική κλίση για την τέχνη.

1948
Με συμβουλές και επίβλεψη του καθηγητή του, ο Κώστας αρχίζει να μελετάει, εκ του φυσικού πλέον, νεκρές φύσεις και τοπία. Μέχρι την αποφοίτησή του από το γυμνάσιο, περνάει σχεδόν όλες τις ελεύθερες ώρες του ζωγραφίζοντας, με τα ζωηρότερα χρώματα, τα τοπία της παραθαλάσσιας ιδιαίτερης πατρίδας του.

1952
Ακολουθώντας τις οικογενειακές επιταγές, (ο παππούς του γιατρός, ο πατέρας του χημικός, οι περισσότεροι συγγενείς του πανεπιστημιακοί) φοιτά στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

1953
Αρχίζει να επισκέπτεται τις εκδηλώσεις τέχνης της εποχής. Το Νοέμβριο, στην Αίθουσα του ξενοδοχείου «Κεντρικόν», η έκθεση του Γιάννη Μηταράκη αναζωπυρώνει τη νεανική έλξη του για τη ζωγραφική και με μεσολάβηση του ίδιου του ζωγράφου, παίρνει εβδομαδιαία ιδιαίτερα μαθήματα από την Ελένη Ζογγολοπούλου.

1954
Τον Φεβρουάριο, η έκθεση του Γιάννη Γαΐτη, στην ίδια αίθουσα του Ξενοδοχείου «Κεντρικόν», γίνεται αφορμή της οριστικής διακοπής των Νομικών σπουδών του Κώστα Πανιάρα.

1955
Μετά από εισαγωγικές εξετάσεις στη Σχολή Καλών Τεχνών, παρακολουθεί την τάξη του Προκαταρκτικού με καθηγητή το Γιάννη Μόραλη.

1956
Πρωτοετής στο εργαστήριο του Μόραλη. Αθήνα, 26 Μαρτίου, πρώτη ατομική έκθεση στην Αίθουσα Μόνικας Πέην, Κριεζώτου 1. Παρά την καταρρακτώδη βροχή, η αίθουσα γεμίζει και συμπληρώνεται από την τότε κυρίαρχη τριανδρία Μόραλη, Τσαρούχη και Γκίκα. Παρόντες και οι τεχνοκριτικοί της εποχής Σπητέρης, Πετρής και άλλοι που χαιρετίζουν ομόφωνα και επαινετικά την έκθεση.

Ακολουθεί ένα τρίμηνο ταξίδι στην Ιταλία. Από τη Βενετία ως τη Νεάπολη, με ενδιάμεσους σταθμούς στις περισσότερες πόλεις τέχνης, μελετάει τα μεγάλα μουσεία της χώρας και επισκέπτεται πολλές εκθέσεις σύγχρονης τέχνης.

Τον Οκτώβρη του ίδιου σημαδιακού 1956, ο Κώστας Πανιάρας φεύγει για το Παρίσι.

Εγκαθίσταται στο 18, rue d’Odessa, στο Montparnasse και εγγράφεται στο τμήμα Λιθογραφίας της École des Beaux Arts.

Παράλληλα, με συστατικό γράμμα του Xατζηκυριάκου-Γκίκα, αρχίζει ιδιαίτερα μαθήματα ζωγραφικής με τον André Lhôte.

Συγχρόνως, στη σχολή του Gino Severini, σπουδάζει την τέχνη της νωπογραφίας και του ψηφιδωτού.

Τα περισσότερα βράδια σχεδιάζει γυμνό στην Académie de la Grande Chaumière.
1957
Πρώτη συμμετοχή στην θεματική έκθεση Salon du Nu. Galerie Bernheim – Jeune, 27 Avenue Matignon. 5 Ιανουαρίου – 7 Φεβρουαρίου.

Στα καφενεία του Saint Germain des Prés γνωρίζεται με πολλούς ζωγράφους και αναπτύσσει στενή φιλία με τον Τσίγκο, τον Γαΐτη και τον Μολφέση.

1958 Ιανουάριος.
Συμμετέχει στην έκθεση Artistes Grecs de Paris, Maison Internationale- Galerie Nord και μετακομίζει στη Cité Universitaire όπου γνωρίζει τον Γεράσιμο Σκλάβο, τον Κώστα Γαβρά, τον Άλκη Βαλαή και άλλους νέους Έλληνες καλλιτέχνες.

Κάνει τα πρώτα θεατρικά σκηνικά και κοστούμια για τον Μινώταυρο του André Gide.

1959
Εγκαθίσταται στο Quartier Latin, 6 rue Christine, όπου θα ζήσει τα υπόλοιπα 16 χρόνια της παρισινής ζωής του.

Αποστασιοποιείται από την αναπαραστατική τέχνη και ζωγραφίζει τα πρώτα ριζοσπαστικά ανεικονικά έργα του.

Γνωρίζει και συνδέεται φιλικά με την ποιήτρια και συγγραφέα Louise de Vilmorin, η οποία τον συστήνει σε πολλούς ανθρώπους της τέχνης και συλλέκτες.

1960
Ο Αλέξανδρος Ιόλας, φίλος της de Vilmorin, περαστικός στο Παρίσι όπου ετοιμάζει μεγάλη έκθεση Magritte στη Galerie Rive Droite, επισκέπτεται το ατελιέ του Πανιάρα, αγοράζει επί τόπου μερικά από τα νέα έργα του και του προτείνει έκθεση στη γκαλερί του της Νέας Υόρκης.

1961
Στο Γαλλικό Ινστιτούτο Αθήνας, 15-31 Ιανουαρίου, εκθέτει τα νέα ανεικονικά έργα του. Συνεκθέτης ο γλύπτης Νικόλας Βλαβιανός.

Τον Ιούλιο και Αύγουστο, η Galerie d’Antiques της Deauville σε συνεργασία με τον Ιόλα, οργανώνει ατομική έκθεση του Πανιάρα.

Στις 29 Σεπτεμβρίου παίρνει μέρος στη Δεύτερη Biennale de Paris, στο Musée d’Art Moderne de la Ville de Paris.
Η ελληνική επιτροπή, με πρόεδρο τον Γ. Κουρνούτο, έχει προηγουμένως απορρίψει τα ίδια έργα, τα οποία η γαλλική επιτροπή, με πρόεδρο τον Raymond Cognat, δέχεται και εκθέτει.

Μεταξύ των συνεκθετών οι: Bernard Buffet, Pierre Alechinsky, Arman και άλλοι.

Στις 5 Οκτωβρίου 1961 ανοίγει η έκθεση στην γκαλερί Alexander Ιolas, της Νέας Υόρκης. Το βράδυ των εγκαινίων τα περισσότερα έργα αγοράζονται. Ακολουθούν κολακευτικές κριτικές που δημοσιεύουν οι εφημερίδες New York Times και New York Herald Tribune.

Το Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της Νέας Υόρκης αποκτά δύο χαρακτηριστικούς πίνακες.

1962
Η μεγάλη Αμερικανίδα συλλέκτρια Virginia Chambers αγοράζει σειρά έργων του Πανιάρα και τον συστήνει στην περιβόητη, τότε, ηγερία της σύγχρονης γερμανικής τέχνης, Hanna Bekker vom Rath, η οποία παρουσιάζει, τον Σεπτέμβριο, ατομική έκθεσή του στην ιστορική γκαλερί της, Frankfurter Kunstkabinett.

Τον Οκτώβριο συμμετέχει στην έκθεση L’Oeil de Boeuf, Galerie Ardail Castro, στο Παρίσι και το Νοέμβριο στο The Art in America Show της Νέας Υόρκης.
1963 Πρώτη ατομική έκθεση στη Γκαλερί Νέες Μορφές της Αθήνας, με τη νέα σειρά έργων «Μυριάδες», 15 Μαΐου έως 3 Ιουνίου. Ενθουσιαστικές κριτικές στον τύπο και εντυπωσιακή αγοραστική επιτυχία.

Συμμετοχή στην έκθεση «Νέοι Έλληνες Καλλιτέχνες» της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών, 25 Ιουλίου – 8 Αυγούστου.

1964
«Φαινόμενα και Ιδιωτικά Συμβάντα». Galerie Alexandre Iolas, της Γενεύης.

Συμμετοχή στη Biennale de Tokyo.

1965
Ομαδικές εκθέσεις: Alexander Iolas gallery, Νέα Υόρκη και Galerie Flinker, Παρίσι.

Συνδέεται φιλικά με τον Victor Brauner και επισκέπτεται συχνά το εργαστήριό του.

Επίσης, περνά πολλά σαββατοκύριακα στις Βρυξέλλες, καλεσμένος του René Magritte στο σπίτι του, 97, rue des Mimosas. Ο μεγάλος ζωγράφος, που έχει διακόψει τη δουλειά του για λόγους υγείας και η γυναίκα του Georgette, τρέφουν θερμά αισθήματα για τον Πανιάρα.

1966
Ατομικές εκθέσεις στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών και στο Frankfurter Kunstkabinett και συμμετοχή στην Quatriennale The Art in America Show, Νέα Υόρκη.

1967
Ταξιδεύει για πρώτη φορά στο Ιράν, φιλοξενούμενος του φίλου του A. Βαλαή, καθηγητή στη Σχολή Αρχιτεκτονικής της Τεχεράνης και επιτυχημένου αρχιτέκτονα εσωτερικών χώρων με μεγάλο κύκλο πελατών. Η Farah Diba, παλιά καλή φίλη από τη Cité Universitaire, φοιτήτρια τότε στην Ecole Speciale d’Architecture, είναι πλέον αυτοκράτειρα της χώρας.

H Galerie Borghese της Τεχεράνης παρουσιάζει σε μεγάλη έκθεση τα “Phenomena” του Πανιάρα και η επιτυχία ξεπερνά κάθε τοπικό προηγούμενο.

1968
Διακόπτει την συνεργασία του με τον Αλέξανδρο Ιόλα και συνεχίζοντας τις δραστηριότητές του στο Παρίσι, αρχίζει σειρά από παρατεταμένες διαμονές στις Ινδίες, στο Νεπάλ και σε άλλες χώρες της Άπω Ανατολής, όπου έρχεται σε άμεση επαφή με τον πολιτισμό τους και με τα μεγάλα και λαμπερά χρώματα της τέχνης τους.

1976
Τον Φεβρουάριο επιστρέφει οριστικά στην Ελλάδα, μεταφέροντας και όσα έργα του είχαν απομείνει από την εικοσαετή παρισινή παραγωγή του.

Στις 18 Μαρτίου της ίδιας χρονιάς, πυρκαγιά καταστρέφει ολοκληρωτικά το πατρικό σπίτι και το εργαστήριο στο Κιάτο. Έργα και αρχεία δύο δεκαετιών χάνονται σε μία νύχτα.

1977
Αρχίζει τη νέα σειρά “Ημέρα και Νύχτα” με τα κυριαρχικά κόκκινα και μπλε που θα γίνουν, μαζί με τα χρυσά και ασημένια, τα χρώματα – κλειδιά της μετέπειτα δουλειάς του.

1979
Πρώτες δοκιμές των χαρακτηριστικών Επιζωγραφισμένων αρχαίων αντιγράφων, που θα ενσωματωθούν διαδοχικά στη σειρά “Ημέρα και Νύχτα”.

1981
Σε νέα συνεργασία με τον εγκατεστημένο πλέον στην Αθήνα Αλέξανδρο Ιόλα, εκθέτει πίνακες και γλυπτά της νέας σειράς του, στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.

Ο συλλέκτης Δάκης Ιωάννου αγοράζει την Κορινθιακή Κολόνα, έργο – άξονα της έκθεσης- επιστροφής του Πανιάρα και την τοποθετεί στον χώρο του Ξενοδοχείου Ιntercontinental.

1982
Ο Ιόλας παρουσιάζει ανάλογη ατομική έκθεση με έργα από την ίδια σειρά “Ημέρα και Νύχτα”, στη Galerie Samy Kinge, Παρίσι, 27 Απριλίου – 22 Μαϊου.

Όλα τα έργα της έκθεσης προαγοράζονται από τον διεθνή συλλέκτη James Kennedy.

Στο Φεστιβάλ Λευκωσίας, στην Πύλη της Αμμοχώστου, όπου εκθέτει τα πρώτα έργα με τα πλαστικοποιημένα υφάσματα, συνδέεται φιλικά με τον Κύπριο συλλέκτη Δημήτρη Πιερίδη.

1983
Γνωρίζει τη Μέτα Φιλίππου στο σπίτι – μουσείο του Ιόλα, στην Αγία Παρασκευή. Στις 22 Μαρτίου βρίσκονται μαζί στη Νέα Υόρκη, όπου στην Iolas – Jackson Gallery. παρουσιάζονται τα νέα έργα με φύλλα βινύλ και γλυπτά από τη σειρά “Ημέρα και Νύχτα”.

Έκθεση με έργα της ίδιας σειράς στην Αίθουσα Τέχνης Ψυχικού. 1 – 30 Ιουνίου.

Το ίδιο καλοκαίρι η Μέτα και ο Κώστας παντρεύονται.

Το φθινόπωρο, συμμετέχει στην έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης, Σύγχρονες Τάσεις της Νεοελληνικής Τέχνης και ταξιδεύουν με τη γυναίκα του στη Ρωσία, όπου επισκέπτονται τα μεγάλα μουσεία.

1984
Παίρνει μέρος στην έκθεση “Art Fair ’84”, περίπτερο Αίθουσας Τέχνης Ψυχικού, Ξενοδοχείο Ιntercontinental, 1-17 Ιουνίου.

Τον Αύγουστο, η Γκαλερί Μιράντα, σε συνεργασία με τον Ιόλα, παρουσιάζει πρόσφατα έργα του στην Ύδρα.

Τον Οκτώβριο, στο νεοσύστατο Μακεδονικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, εκτίθεται η δωρεά Αλέξανδρου Ιόλα, που περιλαμβάνει και έργα του Πανιάρα.

Η Πινακοθήκη Πιερίδη, σε συνεργασία με τον Ιόλα, εγκαινιάζει μεγάλη αναδρομική έκθεση του καλλιτέχνη, 15 Οκτωβρίου – 16 Δεκεμβρίου.

1985
Παίρνει μέρος στην έκθεση “Μετά την Αφαίρεση”, στη Γκαλερί Νέες Μορφές, Αθήνα. Επιμέλεια: Ελένη Βακαλό

Στις 24 Σεπτεμβρίου, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων Αθήνα – Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης, στο παράρτημα του Μουσείου Μπενάκη στο Φάληρο , παρουσιάζει στην έκθεση “Ζωγραφικός Χώρος – Θεατρικότητα”, την εγκατάσταση με τον πρώτο Σεβαστιανό του Οργάνωση και επιμέλεια: Μ.Στεφανίδης.

1986
Στις 20 Ιουλίου, για τα εγκαίνια του νέου Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Βασίλη και Ελίζας Γουλανδρή της Άνδρου, o Κώστας Πανιάρας παρουσιάζει 30 πρόσφατα έργα του, στην τελευταία συνεργασία του με τον Αλέξανδρο Ιόλα.

Συμμετέχει επίσης στις ομαδικές εκθέσεις της Πινακοθήκης Πιερίδη :”Η γενιά του ’60”, “Η Φυσιογνωμία της Μεταπολεμικής Τέχνης”, στη Δημοτική Πινακοθήκη της Αθήνας, Μάρτιος – Μάιος. “Έργα της Νεοελληνικής Τέχνης Από Τα Σύγχρονα Ρεύματα”, στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης, περίπτερο 7, 23 – 27 Απριλίου.

1987
Συμμετέχει σε ειδικό αφιέρωμα στην “Πανελλήνια Καλλιτεχνική Έκθεση” στον ΟΛΠ, με τρία έργα μεγάλων διαστάσεων: Την κιονοστοιχία “Οι Ώρες”, τον πρώτο Κοχλία του “Η Αμοιβαιότητα της Ημέρας και της Νύχτας” και την επιτοίχια σύνθεση “Ολημερίς”.

Παίρνει επίσης μέρος στις εκθέσεις: “Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική”, στην Εθνική Πινακοθήκη και “Παράδοση και Πρωτοπορία στην Ελληνική Τέχνη”, Πινακοθήκη Πιερίδη, στο Β΄Φεστιβάλ Πατρών.

Ατομική έκθεση, σε συνεργασία με τον Δ. Πιερίδη, παρουσιάζει η Γκαλερί Μορφή της Λεμεσού, 20 Οκτωβρίου – 2 Νοεμβρίου.

1988
Τον Μάιο, δημιουργεί ένα εντυπωσιακό εικαστικό περιβάλλον, με χρωματιστά λάβαρα και 4.500 μπαλόνια να «υπερίπτανται» στην Πλατεία Συντάγματος, για τα “Δρώμενα ’88”, του Δήμου Αθηναίων.

Καλεσμένος στο Διεθνές Φεστιβάλ Πατρών, 9 Ιουλίου – 8 Αυγούστου, μετά από παραγγελία του Δήμου Πατραίων, εκτελεί την “Επιφοίτηση”, κατασκευή ύψους 8 και μήκους 17 μέτρων, στην παλιά Αγγλικανική Εκκλησία της πόλης. Το μνημειακό αυτό έργο προξενεί θύελλα αντιδράσεων στη μικρή τοπική προτεσταντική κοινωνία.

Στις 19 και 20 Αυγούστου, υπογράφει τη μεγάλη σκηνική εγκατάσταση για τον “Αρχοντοχωριάτη” του Μολιέρου που ανεβαίνει στο Λυκαβηττό, από το Μοντέρνο Θέατρο του Γ. Μεσσάλα, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Ατομική έκθεση με τα πρόσφατα ζωγραφικά έργα του εγκαινιάζεται στις 19 Οκτωβρίου στην Αίθουσα Τέχνης Αθηνών.

Συμμετέχει στην έκθεση της Εθνικής Πινακοθήκης στις Βρυξέλλες, «Ελληνική Ζωγραφική 1968 – 1988».

Επίσης εκτελεί τα σκηνικά για τα έργα “Ο Χορός του Θανάτου” του Στρίνμπεργκ και “Έντα Γκάμπλερ” του Ίψεν, που ανεβάζει το Πειραματικό Θέατρο της Μαριέττας Ριάλδη.

1989
Για τους “Βρυκόλακες” του Ίψεν, δημιουργεί στο Πειραματικό Θέατρο, ένα υποβλητικό σκηνικό παιχνίδι παραισθήσεων με καθρέφτες.

Η Γκαλερί Αγκάθι, Αθήνα, παρουσιάζει έκθεση με σχέδια και παλαιότερα έργα του από το Κιάτο και το Παρίσι. 12 Δεκεμβρίου – 17 Ιανουαρίου 1990.

1990
“Ένα Βλέμμα στη Σύγχρονη Ελληνική Τέχνη”, έκθεση στο The Trammel Crow Art Center. Dallas, Texas. 30 Μαρτίου έως 28 Απριλίου. Επιμέλεια: Ντόρα Ηλιοπούλου-Ρογκάν και Donald Knolb.
Στην Εφημερίδα Καθημερινή, 14 Απριλίου, η δημοσιογράφος Ε. Μπίστικα που είχε ακολουθήσει την έκθεση αναφέρει: Η μεγάλη σύνθεση του Πανιάρα “Πέρα από το Τοπίο” αγοράσθηκε τη βραδιά των εγκαινίων, από μια Τεξανή συλλέκτρια που δήλωσε: “Ναι, αυτή είναι η Ελλάδα όπως τη θυμάμαι”…

Ατομική έκθεση Πανιάρα στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης, 16 Μαϊου – 30 Ιουνίου.

1991
Συμμετοχή σε δύο διαδοχικές θεματικές εκθέσεις στη Γκαλερί Κρεωνίδη. “Παραλλαγές σε Λευκό και Μαύρο” και “Είδωλα – Αντικατοπτρισμοί – Αντανακλάσεις”. Eπιμέλεια: Ντόρα Ηλιοπούλου – Ρογκάν.

Νέα συνεργασία στο Πειραματικό Θέατρο, με το λευκό, κόκκινο και μαύρο σκηνικό περιβάλλον για το “Ματωμένο Γάμο” του Λόρκα.

1992
“Η Θάλασσα στην Ελληνική Ζωγραφική”. Θεματική έκθεση στη Γκαλερί Νέες Μορφές, Αθήνα. Επιμέλεια: Χρύσανθος Χρήστου.

Η Γκαλερί 3 παρουσιάζει έργα από τη σειρά “Ημέρα και Νύχτα”, με φύλλα βινύλ της αρχής της δεκαετίας του’80. 26 Μαΐου έως 12 Ιουνίου.

Ατομική έκθεση στην Αίθουσα Τέχνης Ηρακλείου, Οκτώβριος.

Στη Γκαλερί Αγκάθι, Αθήνα. 9 έως 28 Νοεμβρίου., εκτίθεται «ο Λαβύρινθος», γλυπτό από επιζωγραφισμένο P.V.C. με σπείρες που αναπτύσσονται σε μήκος 40 μέτρων.

1993
Συμμετοχή στην έκθεση “Διάλογοι”. Palais d’Iéna Παρίσι, Ιανουάριος.

“ART ATHINA 93″, περίπτερο Γκαλερί 3, 24 έως 30 Μαίου.

Για τον εορτασμό των 100 χρόνων της Διώρυγας του Ισθμού της Κορίνθου, δημιουργεί εικαστικό περιβάλλον και την πρώτη μεγάλη κιονοστοιχία, “Πελοποννησιακή Φρουρά”, στις δύο γέφυρες, 23 Ιουλίου.

Η Γκαλερί Λόλα Νικολάου, Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει ατομική έκθεση πρόσφατων έργων του. 1 – 31 Δεκεμβρίου.

1994
Ατομική έκθεση, Γκαλερί Νέες Μορφές, Αθήνα. 17 Μαϊου – 10 Ιουνίου.

Στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Κορινθιακού Κόλπου, μεγάλη ατομική έκθεση οργανώνεται, στο νέο Δημοτικό Μέγαρο Κορίνθου. 5 – 30 Νοεμβρίου.

1995
Ατομική έκθεση. Γκαλερί Αργώ, Λευκωσία. 7 έως 21 Μαρτίου.

Ατομική έκθεση. Πολιτιστικό Κέντρο Ψυχικού. 4 έως 31 Μαϊου.

“Δημιουργικές Συναντήσεις ’95” . Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο.

1996
Αφιέρωμα στον Περικλή Πανταζή. Πινακοθήκη Αβέρωφ, Μέτσοβο.

“Δημιουργικές Συναντήσεις ’96”. Γκαλερί Σελήνη, Κηφισιά.

Ατομική έκθεση. Γκαλερί Αμυμώνη, Ιωάννινα, Δεκέμβριος.

1997
Ατομικές εκθέσεις:

Γκαλερί Νέες Μορφές, Αθήνα. 18 Μαρτίου – 6 Απριλίου.

Γκαλερί Λόλα Νικολάου. Θεσσαλονίκη, 14 Απριλίου – 20 Μαΐου.

1999
“Αναδυόμενες Αφροδίτες”, Νέες Μορφές, Αθήνα, 27 Απριλίου – 23 Μαΐου.

Ατομική έκθεση: Γκαλερί Πολύγνωτος, Ηράκλειο Κρήτης, 4 – 26 Ιουνίου.

“Δημιουργικές Συναντήσεις ’99 “, Γκαλερί Σελήνη, Κηφισιά, Σεπτέμβριος.

“Τεσσαράκοντα”, Έκθεση για τα 40 χρόνια της Γκαλερί Νέες Μορφές. Επιμέλεια: Ελένη Κυπραίου, 15 – 30 Νοεμβρίου.

2000
Ατομική έκθεση: Wigmore Fine Art, Λονδίνο. 13 Οκτωβρίου – 10 Νοεμβρίου.

2001
Ατομική έκθεση: Γκαλερί Λόλα Νικολάου. Θεσσαλονίκη, 20 Ιανουαρίου.

2003
Ατομική έκθεση: Γκαλερί Νέες Μορφές, Αθήνα. 8-31 Μαϊου.

“ΕΓΩ, ο εαυτός μου”, Θεματική έκθεση, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ρεθύμνης, Ιούνιος-Ιούλιος. Επιμέλεια: Ελένη Κυπραίου.

Ατομική έκθεση: “Ερμουπόλεια 2003”, Πινακοθήκη Κυκλάδων, Σύρος, 5 – 31 Ιουλίου.

“ART ATHINA”, Stand Γκαλερί Νέες Μορφές.

2004
“Απόψεις της Αθήνας από Σύγχρονους Έλληνες Ζωγράφους”, Μουσείο της Πόλεως των Αθηνών, Βούρου – Ευταξία. Επιμέλεια: Στέλιος Λυδάκης.

“Αγώνων Πόλις”, Διαδρομές στη Σύγχρονη Ελληνική Ζωγραφική, Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων, Επιμέλεια, Αθηνά Σχινά, 2 Αυγούστου – 15 Σεπτεμβρίου.

“Ομοιότητα, Περίπου”, Θεματική έκθεση με εκδοχές ενός πορτραίτου του Αντώνη Μπενάκη, Μουσείο Μπενάκη, Δεκέμβριος 2004 – Ιανουάριος 2005. Επιμέλεια: Θανάσης Μουτσόπουλος.

2006
“Νέα σύγχρονα έργα από τη συλλογή της Alpha Bank”. Αθήνα: Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας, 31 Μαίου – 12 Ιουνίου. Ναύπλιο: Παράρτημα Εθνικής Πινακοθήκης, 15 Ιουνίου – 31 Οκτωβρίου. Θεσσαλονίκη: Μακεδονικό Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης, Νοέμβριος-Δεκέμβριος. Eπιμέλεια: Ε. Οράτη, Ντ. Ζαχαρόπουλος.

2007
Μουσείο Μπενάκη. “Κώστας Πανιάρας, Πενήντα Χρόνια Ζωγραφική. Μια διαδρομή από τα παλαιότερα έως τα πιο πρόσφατα έργα”. Φεβρουάριος – Μάρτιος.

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. Μονή Λαζαριστών, Θεσσαλονίκη. «Εικαστικό Πανόραμα στην Ελλάδα». Επιμέλεια, Γιάννης Μπόλης.

Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας, Μουσείο Γ.Ι.Κατσίγρα. « Πανιάρας. Τοπία και Ουτοπία ». Νοέμβριος 2007 – Φεβρουάριος 2008.Επιμέλεια, Ειρήνη Οράτη.

2008
«Από την Αρχαία Ολυμπία στο Πεκίνο». Πολιτιστικό Έτος της Ελλάδας στην Κίνα. Πεκίνο, 3 Αυγούστου – 20 Σεπτεμβρίου. Επιλογή έργων: Χρύσανθος Χρήστου – Xin Dong Cheng

«Επανεισάγοντας το χρώμα». Ατομική έκθεση στον Εικαστικό Κύκλο. Αθήνα, 22 Οκτωβρίου – 15 Νοεμβρίου.

«Τέχνη και Φύση». Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης. Έκθεση στη Βίλα Καζούλη, Κηφισιά. Επιμέλεια, Γ.Μπόλης. 25 Νοεμβρίου – 15 Ιανουαρίου 2009.

2009
«Πρεσβευτές της Νέας Ελληνικής Τέχνης». Ελληνικό Μουσείο Μελβούρνης, Αυστραλία. 20 Ιανουαρίου – 20 Φεβρουαρίου.

«Η Νεοελληνική Τοπιογραφία από τον 18ο έως τον 21ο αιώνα». Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Βασίλη & Μαρίνας Θεοχαράκη. Αθήνα. 11 Μαρτίου – 31 Μαΐου.

«Εικοσιένα Έργα για το Κρεμμύδι Κεφαλονιάς». Αύγουστος.

«Νέες Μορφές 50 χρόνια μετά». Μουσείο Μπενάκη. 23 Σεπτεμβρίου – 29 Νοεμβρίου.

2010
«Οι Εποχές, ένα πρόσχημα». Ατομική έκθεση πολύπτυχων ζωγραφικών έργων, μεγάλων διαστάσεων, στον Εικαστικό Κύκλο. Οκτώβριος – Νοέμβριος.

«ART ATHINA 2010». Stand Εικαστικού Κύκλου. 13 – 16 Μαΐου.

2011-2012
Τριλογία: « Ο Διάλογος – Ημέρα και Νύχτα 2011 – Όνειρο Καλοκαιρινής Ημέρας». Τρία μνημειακά έργα του Κώστα Πανιάρα εγκατεστημένα στον Ελληνικό Κόσμο.

«Ο Κόσμος του Οδυσσέα Ελύτη». Ίδρυμα Θεοχαράκη, 22 Σεπτεμβρίου – 27 Νοεμβρίου. Επιμέλεια: Τ. Μαυρωτάς.

“ultramarine”. Εγκατάσταση-Περιβάλλον, 180 τ.μ. Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ. 15 Δεκεμβρίου 2011– 29 Φεβρουαρίου 2012.

2012
«Δίπτυχα, Τρίπτυχα και Πολύπτυχα». Ατομική στην Ελληνογερμανική Αγωγή. Δεκέμβριος.

2013
Μακέτες και προετοιμασία της έκθεσης Fragile, με θέμα την Υγεία.

2014
14 Οκτωβρίου. Φεύγει ο Κώστας Πανιάρας.

2015
‘’Fragile’’. Aτομική έκθεση στο Μουσείο Μπενάκη, Κεντρικό Κτίριο. 25 Μαίου.